Category: Archéologie

📌 🇬🇷 Interview avec Maira Myrogianni, Secrétaire générale chargée des Grecs de l’étranger et de la Diplomatie Publique

Maira Myrogianni est Secrétaire générale chargée des Grecs de l’étranger et de la Diplomatie Publique au ministère grec des Affaires étrangères depuis août 2024. Elle a auparavant exercé les fonctions de Secrétaire générale aux Affaires économiques internationales au sein du même ministère, de juillet 2023 à juillet 2024.

Dans son entretien, la Secrétaire générale Myrogianni évoque le rôle de la Diplomatie Publique dans la valorisation de l’image de la Grèce à l’international et souligne l’importance de liens avec la diaspora grecque.

📖 Lire plus sur #GreceHebdo 👇
https://www.grecehebdo.gr/interview-avec-maira-myrogianni-secretaire-generale-chargee-des-grecs-de-letranger-et-de-la-diplomatie-publique/

Greek Ministry of Foreign Affairs | Η Ελλάδα στον Κόσμο

📌 Le Théâtre municipal du Pirée, point de repère de la ville, fête cette année ses 130 ans.

Avec une histoire longue et remarquable liée à celle du Pirée, le Théâtre, qui a ouvert ses portes le 19 avril 1895, reflète la vie économique, sociale et politique du premier port de la Grèce et important port de la Méditerranée.

📖 Lire plus sur #GreceHebdo 👇
Δημοτικό Θέατρο Πειραιά / Municipal Theatre of Piraeus

#Poésie grecque en français | Nikos Engonopoulos, “Hymne à la gloire des femmes que nous aimons” (Extrait)

📖 Lire via #GreceHebdo👇
https://www.grecehebdo.gr/poesie-grecque-en-francais-nikos-engonopoulos-hymne-a-la-gloire-des-femmes-que-nous-aimons-extrait/

📍Le poème en grec: Νίκος Εγγονόπουλος, "Ύμνος δοξαστικός για τις γυναίκες που αγαπούμε" (απόσπασμα)

Dans les peuples vraiment libres,
les femmes sont libres et adorées (Saint-Juste)

ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε σαν τα ρόδια
έρχονται και μας βρίσκουνε
τις νύχτες
όταν βρέχη
με τους μαστούς τους καταργούν τη μοναξιά μας
μεσ’ τα μαλλιά μας εισχωρούν βαθειά
και τα κοσμούνε
σα δάκρυα
σαν ακρογιάλια φωτεινά
σα ρόδια
ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε κύκνοι
τα πάρκα τους
ζουν μόνο μέσα στην καρδιά μας
ειν’ τα φτερά τους
τα φτερά αγγέλων
τ’αγάλματά τους είναι το κορμί μας
οι ωραίες δεντροστοιχίες ειν’ αυτές οι ίδιες
ορθές στην άκρια των ελαφρών ποδιών
τους
μας πλησιάζουν
κι’ είναι σαν μας φιλούν
στα μάτια
κύκνοι
ειν’ οι γυναίκες π’ αγαπούμε λίμνες
στους καλαμιώνες τους
τα φλογερά τα χείλια μας σφυρίζουν
τα ωραία πουλιά μας κολυμπούνε στα νερά τους
κι’ ύστερα
σαν πετούν
τα καθρεφτίζουν
– υπερήφανα ως ειν’ –
οι λίμνες
κι’ είναι στις οχθές τους οι λεύκες λύρες
που η μουσική τους πνίγει μέσα μας
τις πίκρες
κι’ ως πλημμυρούν το είναι μας
χαρά
γαλήνη
ειν’ οι γύναικες π’ αγαπούμε

λίμνες
ειν’ οι γυναίκες π’αγαπούμε σαν σημαίες
στου πόθου τους ανέμους κυματίζουν
τα μακρυά μαλλιά τους
λάμπουνε
τις νύχτες
μες’ στις θερμές παλάμες τους κρατούνε
τη ζωή μας […]

[Νίκος Εγγονόπουλος, 1939]